Laatste stukje Azië!

In Ella kwamen we aan in ons hotel, genaamd Ella Jungle Inn. Dit hotel was nog helemaal onder constructie en het bleek dat wij de enige gasten waren.. We kregen daarom wel de mooiste hut die ze hadden en wauw, wat een uitzicht en wat een gevoel! Doordat we de enige waren, hadden we ook drie man personeel tot onze beschikking wat tot erg komische momenten heeft geleid. In Ella hebben tim en ik de little adams peak beklommen, een berg die je ongeveer in anderhalf uur beklimt en je een prachtig uitzicht geeft!

In Ella hebben we de trein gepakt en , volgens internet, een van werelds mooiste treinritten beleeft. De uitzichten waren prachtig, wat een geweldige ervaring was dat! A een ochtend slapen zijn we op weg gegaan naar Hikkaduwa, een stad aan het strand dat vooral bekend staat onder surfers. Pappa, tim en ik hebben dan ook leren surfen en dat was ook weer een geweldige ervaring! Waar het bij mij in het begin niet zo goed ging (en daar, met mijn wil om alles te kunnen, behoorlijk chagrijnig van werd) stonden Tim en pappa er binnen no time op! Erg leuk om dit met hun meegemaakt te hebben!

Verder hebben we in Hikkaduwa weinig gedaan, naast zonnen en zwemmen. Sochtends en savonds kwamen de schildpadden naar de kust, wat ook erg mooi was om te zien! De laatste dag voor pappa, mamma en Tim zijn we richting Negombo terug gereden en hebben we onderweg een foto museum over de tsunami bezocht. Wat een heftige foto’s en wat is het heftig om vervolgens onderweg nog de schade aan de overgebleven huizen te zien. Ruïnes die er nog staan omdat de grond het bezit was van een familie, maar heel de familie is overleden en niemand nu weet wat ze moeten doen met de grond. Heftig en erg pijnlijk. Vervolgens zijn we nog langs een turtlefarm geweest, waar eieren en schilpadden gered worden van mensen die ze doden om te verkopen.

En toen vlogen pappa, mamma en tim gisterochtend al, en dat betekent dat ik vanavond vlieg. Het is voorbij, over, basta. Dat waar ik anderhalf jaar voor gewerkt heb, aan gedacht heb en gepland heb, is klaar en gedaan. Bizar, gek, maar ook wel heeeeel erg lekker om naar huis te gaan. Om mijn suusje weer te zien, floyd, goede vrienden, familie. Bijzonder!

Misschien is dit dus wel de laatste post, in ieder geval wat betreft deze reis ;)

Tot morgen!

Bram

Welkom in Azië, familie de Moree!

Twee weken geleden heb ik voor het laatst iets gepost, daarna heb ik eigenlijk voornamelijk niks gedaan tot mijn ouders en tim aangekomen zijn in Sri Lanka! Nu lezen jullie mijn verhaal al maanden, dus is het misschien wel leuk om wat te horen van hun! Dus bij deze:

Mamma:

Zo… na 2 dagen 47gr in Dubai nu naar Sri-Lanka en na 5 maanden Bram weer te zien. Geweldig.

We werden opgepikt door de chauffeur en Bram stond er met welkom bordjes. Zo heerlijk om hem weer te zien. Na het nodige geknuffeld te hebben zijn we op pad gegaan naar ons hotel. En wat een welkom zeg.. mooiste zonsondergang ever. Daar staat de westkust ook om bekend.

Volgende dag op tijd opgestaan en met onze chauffeur richting de Dambulla grottentempel gereden. Een flinke klim naar boven en flink wat aapjes gezien. Mooie grote buddha’s waren daar te bewonderen. De meeste waren uit de rotswand gehouwen. Na dat bezoek naar ons hotel gebracht in Sigirya. Daar staat de beroemde Lions rock die de jongens zeker gaan beklimmen. Smiddags werden we naar een klein dorpje gebracht waar we na een kort ritje met een ossekar richting een riviertje gingen om met een bootje een stuk te varen. Eenmaal aan land moesten we een stukje lopen om bij een klein hutje te komen. Daar aangekomen werden we hartelijk verwelkomt door een man met alleen een doek om zijn middel (het kledingstuk van de sri lankaanse boeren volgens mij! Lekker weinig was!). Hij was boer en er waren daar voornamelijk palmbomen en fruitbomen die geteeld werden. Iedere avond komt daar een wilde olifant langs om de boel te vertrappen en hij zit daar alleen in zijn boomhut om de olifant met schreeuwen te verjagen. Wat een held!

Van de vrouw des huises kregen we een kommetje met cocossambal en een klein broodje om te ervaren wat hun dagelijks eten. Daarna een kopje thee en ze liet mij ook nog zien hoe ze matten en dakbedekking maakte van de palmbladeren. Erg leuk! Ik mocht ook even oefenen.

Toen op de terugweg weer het bootje in gestapt en over een groot stuk natuurgebied gevaren. Daar zagen we in de verte een wilde olifant… wat een ervaring zeg.

Eenmaal aan land werden we met een tuktuk weer teruggebracht naar onze chauffeur die ons weer naar ons hotel bracht waar we een lekker biertje hebben gedronken en geproost hebben op een fantastische eerste dag.

Groetjes, Marjolein.

Tim:

13 augustus toen was ik jarig. We stonden op en gingen de Lions Rock beklimmen. Mama bleef thuis lekker aan het zwembad liggen want het was een hele grote berg. Na een half uur lang klimmen werden we beloond met een prachtig uitzicht op 200 meter hoogte. Na de Lions Rock gingen we terug naar het hotel en hadden we een duik genomen in het zwembad. In de middag gingen we met zijn viertjes op safari in een jeep. De jeep safari was in het nationale park in Sri Lanka waar ook heel veel wilde olifanten liepen in totaal 300 waar we in totaal een stuk of 100 olifanten hebben gezien. Er was een groep met een stuk of 25 olifanten die langs het water stonden en ook een kleintje bij zich hadden van 2 weken! Die werd dus heel erg beschermd door de moeder en 1 andere olifant, soms vielen de olifanten ook zelfs de jeeps aan. Ook hebben we vogels en apen gezien die heel mooi waren. De apen waren met ongeveer met zijn 15en waarbij ook heel veel kleintjes tussen zaten die echt heel schattig waren. De jeep was vooral een bumpy ride we kwamen thuis helemaal onder de blauwe plekken. Het was een hele mooie dag ook stage lopen bij de NOS? Ga dan naar www.NOS.nl

Groetjes, Tim.

papa:

Na een heerlijke overnachting in Sigiriya zijn we op dag twee vertrokken naar Trincomalee, onderweg hebben we de oude hoofdstad van Srilanka bezocht Polonnaruwa. Deze stad staat op de world heritage list. Polonnaruwa of wel de koningsstad was van de 9de tot de 14de eeuw de hoofdstad van Sri Lanka. De stad staat ook bekend om de grote apenfamilies die tussen de ruïnes leven, tijdens het rondlopen proberen ze alles wat los en vast zit te stelen, wel een belevenis maar ook wel uitkijken!!. Door het aantal tempels en heilige plekken hebben we veel op blote voeten gelopen met als resultaat dat de hete aangebrande voeten, een les voor de volgende tempels, een paar sokjes in de rugzak!

Na een kort bezoek aan Fort Fredricks, dit fort is in de tijd dat de Portugese aan de macht waren gebouwd maar in 1639 veroverd door de Nederlanders die vervolgens het fort verder hebben afgebouwd. Het fort is nu volledig in gebruik door de overheid van Sri Lanka.

De volgende dag vroeg op om te gaan snorkelen op Pigeon Island, twee eilandjes die onderdeel zijn van het nationale park en beschermd ivm het koraal, meer dan 100 koraal soorten. Na een boottocht van 30 minuten hebben we onze zwemvliezen en duikbril opgedaan, klaar voor een nieuwe belevenis, en dat was het ook…. Wat mooi al die vissen en koraal, als je eenmaal onderwater bent staat de wereld even stil. Ik ben ook super trots op Marjolein die ondanks de angst toch heeft doorgezet en heeft genoten van deze ervaring, een dag om niet te vergeten.

Groetjes, Erkan.

Nou, een heel verhaal dus! Gisteravond hebben we het Perahera festival bezocht in Kandy. Een jaarlijks festival waar de volle maan en de tand van Buddha worden geëerd door een lange optocht met olifanten en dansers en vuurspuwers. Vandaag zijn we langs het Pinnawala Elephant Orphanage geweest, een plek waar verstoten en mishandelde olifanten opgevangen worden en verzorging krijgen. Morgen vertrekken we richting Ella, een klein dorpje midden in de bergen! Benieuwd!

Groetjes, Bram.

Mooi Thailand

Het is alweer een hele tijd geleden, en wat is er ongelofelijk veel gebeurd de afgelopen tijd. De waterval op de middag na mijn laatste blog hebben we beklommen en een geweldig uitzicht mogen ervaren van de top. Koh samui heeft ons ook nog een andere waterval gegeven, die we konden bereiken door eerst een erg lange tocht door de jungle te lopen! In Koh Samui wilde we graag richting het nationale park om de limestone rotsen te zien, maar het bleek dat vervoer richting Krabi een stuk goedkoper was en aangezien we die kant eigenlijk ook wel erg graag wilde zien hebben we daarvoor gekozen. Toen we aangekomen waren hebben we direct een bootje gepakt richting Railay beach en uiteindelijk daar de limestone rotsen bekeken. Prachtig!!

In krabi is een erg mooi uitzichtpunt die we graag wilde bezoeken. Het is echter regenseizoen in Thailand en dat zou in Krabi over het algemeen heftiger zijn. Toch hebben we besloten om aan de hike te beginnen die ons naar de top van de Ngon Nak berg zou brengen. Na twee uur naar boven te zijn gegaan, wat toch wat zwaarder was dan verwacht, kwamen we dan op het viewpoint terecht en het was geweldig!! De laatste dag in Krabi hebben we een dagtocht gedaan naar Koh Phi Phi, waar we onder andere Maya Beach hebben bezocht, bekend van de film The Beach met Leonardo Di Caprio.

Vanuit Krabi zijn we naar Chiang Mai gevlogen, het noorden van Thailand. Hier hebben we een aantale culturele dingen gedaan zodat Suus naast stranden ook nog een aantal culturele dingen in Thailand zou zien. De eerste twee dagen stonden in het teken van tempels bezoeken en lokale markten bekijken, erg gaaf! Omdat Suus er op 4 augustus niet kan zijn, besloten we om op een van de dagen in Chiang Mai mijn verjaardag te vieren. Overdag zijn we naar de Chiang Mai grand canyon geweest, en grote rotspartij met water in de buurt van Chiang Mai waar je vanaf ongeveer 10 meter hoogte in het water kunt springen. De laatste dag in Chiang Mai hebben we gebruikt om langs te gaan bij het Elephant Jungle Sanctuary. Hier worden mishandelde olifanten opgevangen en worden weer gezond gemaakt zodat ze weer veilig en goed kunnen leven. We hebben daar geholpen met het voeren en het wassen van de olifanten, een zeer speciale dag met onzettend veel lol en plezier!

Eenmaal vertrokken uit Chiang Mai en terug in Bangkok was het afgelopen zondagnacht helaas (G#dverdomme K%T) tijd voor suus om weer naar huis te vliegen. Mijn reis is een dag later doorgegaan naar Kanchanaburi, waar ik op dit moment ben. Gister heb ik de Erawan watervallen bezocht, watervallen op zeven verschillende verdiepingen. Vandaag heb ik een treintocht gedaan langs ravijnen in het natuurgebied hier in Kanchanaburi, langs the death railway, erg gaaf om te zien!

Morgen ga ik terug naar Bangkok om daar mijn verjaardag te vieren met Roy en nog een paar dagen te relaxen. Zondag vlieg ik naar Sri Lanka, benieuwd!!

Tot snel, Bram.

Back in Bangkok

De vorige keer zat ik in een hotel waar de wifi me niet vriendelijk behandelde. Na het posten van mijn verhaal wilde ik de foto's erop zetten maar de wifi stond dat niet toe. Na een tijdje proberen moest ik ook gaan om Suzanne op te halen op het vliegveld en daarna is het er niet meer van gekomen.. Excuses! Ik zal er deze keer extra foto's opzetten.

Maar goed, SUUS IS DUS IN THAILAND!!! De eerste drie dagen zijn we in Bangkok gebleven, en we hebben wat gedaan wat ik in de eerste keer Bangkok niet gedaan hebben, namelijk de trainmarket en de floatingmarket bezocht. De trainmarket is een markt langs het spoor waar 8 keer per dag een trein langs komt en waar dan alle kraampjes ingetrokken worden en de mensen aan de kant moeten voor de trein die langskomt. Super gezond wel! De floating market is een markt in een riviertje met alleen maar boten, bijzonder om te zien! Hierna hebben we een tourtje gedaan met een longtail boot door de achterwijkjes van de floating market om het echte leven daar te zien. Na 4,5e maand kan ik er nog steeds niet aan wennen en is het elke keer weer een cultuurshock om het te zien.. Bizar.

Vanuit Bangkok hebben we besloten om richting de eilanden te gaan en Koh Tao is onze eerste bestemming geworden. Koh Tao is een zeer klein eiland, waar we een scootertje hebben gehuurd en 3 dagen de verschillende strandjes en uitzichtpunten op hebben gezocht, wat een geweldige plek!! Naast de uitzichtpunten, het chillen op de stranden, het snorkelen en het lekker rondrijden door de natuur hebben we in Koh Tao eigenlijk bijzonder weinig gedaan, heerlijk! Oohja, biertjes gedronken en lekker gegeten, dat hebben we ook wel veel gedaan hè.

Vanuit Koh Tao is gisterochtend de 2 uur durende boottocht richting Koh Samui gegaan. Koh Samui is een van de grootste eilanden van Thailand en dat merk je meteen. De wegen zijn geen zandpaden, er staan enorme resorts (maar echt enorm en mega lux) en de sfeer is zeker anders. Toch hebben we een hele mooie eerste dag gehad. Na drie grote buddhas te hebben bezocht zijn we richting een barretje gegaan boven op een berg, waar we dus een prachtig uitzicht hadden. Savonds hebben we lekker rondgewandeld door een vissersdorpje (meer omdat we honger hadden en alles mega duur was, dus we niks chills londen vinden, maar we noemen het nu maar even lekker wandelen) en hebben we uiteindelijk (toch nog) heerlijk gegeten.

Vandaag staat op het programma: watervallen!!

Foto's van twee verhalen komen er nu ook op!

Tot snel.
Bram en Suus

Laatste stuk van Maleisie

Hey allemaal.

Zoals ik in mijn laatste blog aangaf vertrok de nachtbus richting de Perhantian Islands. Een veel dramatischere nacht als dat heb ik nog niet vaak inmijn leven meegemaakt om eerlijk te zijn. De groep waarmee we zouden reizen bleek iets kleiner te zijn dan verwacht, dus besloot de organisatie waar we mee gingen dat een minivan (ipv een grote slaapbus) ook wel prima zou zijn. Nou, dat was dus niet prima want ik zat 6 uur lang met mijn knieën in mijn nek, helemaal top! Eenmaal aangekomen bij de haven bleek dat we drie uur te vroeg waren, want ja, zo'n minivan rijdt natuurlijk wel wat meer door vergeleken met zo'n slaapbus. Na drie uur te wachten op de haven stapte we in een speedboot die ons in een half uur naar het eiland zou brengen. De boot bleek echter meer dan de helft van de tijd te vliegen en iedereen was drijfnat toen we aankwamen. Voor de Ronald Goedemondt kenners onder ons is dat natuurlijk wel weer een grappige situatie.

Eenmaal aangekomen op het eiland verdwenen echter alle irritaties. Het beeldschone, rustige strand waar we aankwamen, genaamd Coral Beach, is een van de rustigste delen van de eilanden. Na een paar keer op en neer gelopen te hebben vonden we uiteindelijk een hutje aan het strand, voor omgerekend 6.5 euro per persoon. Hier heb ik een week doorgebracht en eerlijk gezegd bijzonder weinig uitgevoerd. Ik heb 1 dag een snorkeltour gedaan en dat was dan ook wel erg bijzonder. Op deze dag heb ik allerlei soorten vissen en koraal gezien maar dat zie ik wel vaker als je ergens gaat snorkelen. Wat zo bijzonder was, was dat we ook schildpadden en haaien hebben gezien, een unieke ervaring en een bijzonder gevoel om zo dichtbij deze wezens te zwemmen.

Vanaf de Perhantians ben ik terug gegaan naar Kuala Lumpur, waar ik nog 1 dagje heb gechilled en rond heb gelopen. Gistermiddag ben ik in het vliegtuig gestapt, terug naar Bangkok en over drie kwartier stap ik in de bus richting het vliegveld om Suus op te halen. Het is eindelijk zo ver!!

Een wat kortere post dit keer aangezien ik vrij weinig heb uitgevoerd, maar de foto's die ik online ga zetten zullen niet teleurstellend zijn!

Bram

Van Kuala Lumpur tot Georgetown

Hallo allemaal.

Het is vandaag 1 juli, dat betekent dat ik officieel 4 maanden weg ben vandaag. Wat een geweldige tijd heb ik inmiddels achter de rug en wat gaan er nog mooie dingen komen!

24 juni ben ik naar Kuala Lumpur gevlogen, de hoofdstad van Maleisië. Hier heb ik eerst nog een dag een relax dagje gehad met Jorn: bioscoop overdag en gratis bbq in de avond! Jorn vloog de volgende dag richting Indonesië en dat betekende dat ik er voor het eerst in 8 weken weer alleen voor stond! Toch wel een klein beetje spannend.

En wat is het beste om te doen als de situatie al een beetje spannend is? Inderdaad: nog spannender maken! Ik pakte de bus naar mijn volgende couchsurf adres, waar ik drie dagen zou verblijven. Ik verbleef bij een vrouwtje van 26 in een van de buitenwijken van Kuala Lumpur. Uiteindelijk een gezellige plek met bijzondere mensen, maar het bleek niet helemaal mijn ding te zijn. Ik ben daar dan ook 1 nacht minder lang gebleven dan gepland. In Kuala Lumpur ben ik naar de Batu Caves geweest, een grot waar je eerst meer dan 200 traptreden voor moet beklimmen (oma de Moree weet het precieze aantal!) met een hele hoop aapjes overal, en vervolgens kom je in de grot terecht. Een grote, wijde grot met een indrukwekkend uitzicht over Kuala Lumpur. Uiteindelijk vond ik de grot een beetje tegenvallen, maar de reden daarvan heeft denk ik meer te maken met het feit dat ik erg verwend ben in de andere landen waar ik ben geweest dan daadwerkelijk met deze grot. Wel degelijk een aanrader, mocht iemand ooit naar Maleisië gaan!

Savonds ben ik naar de Petronas Twin Towers geweest, twee enorme gebouwen met een verbinden in het midden. Zie de foto's voor deze practige gebouwen!

Uiteindelijk ben ik vertrokken richting Georgetown, Penang in het noorden van Maleisië. Hoogtepunt in Georgetown was de Penanghill, een berg waar je met een kabelbaan naar boven gaat, een soort lift, en waar je een prachtig uitzicht hebt over de stad. Hier heb ik ook een aantal Nederlanders leren kennen, waaronder 1 jongen waarmee ik nu door zal gaan reizen. Georgetown was verder niet heel speciaal, we hebben nog wel 1 dag heerlijk aan het strand gechilled.

Vanavond vertrek ik uit Georetown, een nachtbus zal ons richting de Perhantians brengen, twee eilanden in het noordoosten van Maleisië. Zou een paradijsje moeten zijn, dus daar kan ik de tijd tot suus eindelijk komt wel uitzitten denk ik!

De foto's komen ietsjes later online.

Laat gerust een reactie achter, vind ik leuk!!

Bram

Jeju en Busan

Vanuit Seoul ben ik naar Jeju gevlogen, een vulkanisch eiland in het zuiden van Zuid Korea. Een veel voorkomende activiteit in Jeju is dan ook een vulkaan beklimmen en de uitzichten van bovenaf bekijken. De grootste vulkaan op het eiland is de Hallasan, een 2000 meter hoge vulkaan die je kunt bereiken via een hike van 9.6 kilometer. De top van de berg hebben we twee keer geprobeerd te bereiken, maar helaas was het niet voor ons voorbestemd. Na 7,5 kilometer zit een punt dat je moet bereiken voor 13:00 uur om door te mogen. Dit wisten wij de eerste keer niet en na 4.5 kilometer hiken kwamen we daar achter en konden we dus weer terug lopen., toppie! Nu hadden we dat wel een beetje aan onszelf te danken, aangezien we zonder voorbereiding gewoon aan die klim begonnen waren die uiteindelijk toch wel pittiger leek dan verwacht. De tweede keer waren we al om 11 uur op het 7.5 kilometer punt, maar toen besloot iemand daar boven om het zo hard te gaan laten regenen dat het leek alsof er een hele rivier over ons heen stroomde. Al met al: Dutchies 0-2 K*t vulkaan.

We hebben wel een andere vulkaan met succes beklommen. We zijn aan die klim begonnen om half 5 sochtends en hebben daarna de zonsopgang gekeken op de top van de vulkaan. Bovenop lijkt het op een soort krater, want de vulkaan is 5000 jaar geleden onder water ontploft. Naast het beklimmen van de vulkanen hebben we ook een ‘lava tube’ bezocht. Dit is een lange tunnel onder de grond die gecreëerd is door lava. De binnenkant ziet er dan ook uit als een kaars, een bijzondere plek.

Vanuit Jeju zijn we naar Busan gevlogen en daar zijn we gaan couchsurfen. We hebben drie nachten bij een jongen uit Engeland geslapen die in Busan werkt als Engels leraar. Couchsurfen betekent dat je naar iemand toe gaat en bij die persoon op de bank slaapt. Hier staat meestal geen vergoeding tegenover. Het leuke aan couchsurfen is dat je de mensen in de stad zelf leert kennen en bijvoorbeeld het echte lokale eten kunt proeven.

De eerste dag in Busan hebben we de stad verkent en als het ware een beetje rond gelopen. De straten in Zuid Korea zijn iedere keer weer bijzonder om te bekijken, voor mij was dat denk ik door de grote reclame borden met de Zuid Koreaanse taal erop. In Zuid Oost Azië gebruiken de mensen nog letters, maar in Zuid Korea alleen maar tekens. Een totaal andere manier van communiceren dan wij gewend zijn en je kunt er dan ook helemaal niks van maken. De tweede dag heeft het de hele dag kei hard geregend waardoor we eigenlijk niks konden gaan doen. Uiteindelijk zijn we naar de Bioscoop geweest en hebben we een ander deel van de stad bekeken. Op dag drie zijn we naar een paleis gegaan die hoog in de bergen ligt. De combinatie tussen de rustige natuur en de vrede in zo’n paleis (tempel) is wel erg bijzonder. Uiteindelijk ben ik na 4 maanden tempels, best een beetje tempelmoe dus zijn we richting een vismarkt gegaan (ik ben nog niet eetmoe, kan me ook niet voorstellen dat ik dat ooit ga worden). Hier hebben we rondgelopen, een visje gegeten en uiteindelijk, jawel, levende octopus gegeten! Of nouja, levend, ze hakken de koop eraf, snijden hem dan in kleine stukjes en serveren dat als sashimi. Het gekke is dat het bewegen van de tentakels dan niet stopt en die zuigen zich dan vast aan je tong of aan je wang of aan je tand. Leuke ervaring, must do in Zuid Korea, maar nevernooitnever van mijn leven opnieuw!!

Ik typ dit terwijl ik in het vliegtuig zit naar Kuala Lumpur, Maleisië. Morgen heb ik nog een dag met Jorn, die vliegt op 26 juni naar Indonesië. Na 7 weken met hem te hebben samen gereisd komt er opnieuw een einde aan. Van de 17 weken dat we nu op pad zijn hebben we er 12 samen gedaan, best gek om nu weer gedag te zeggen. Maar de mooie plekken van Maleisië wachten op me en over 18 daagjes mag ik eindelijk weer knuffelen met Suus (dit zeg ik heel nonchie, maar ik stuiter bijna het vliegtuig uit als ik er aan denk hehe) en dan duurt bet niet lang meer voor pappa en mamma en tim naar Sri Lanka komen. Nog veel mooie dingen!

Bram

Seoul: WTF

Aangekomen in Seoul ondervonden we direct dat Zuid Korea veel meer ontwikkeld is dan de andere landen waar we tot nu toe zijn geweest. Het vliegveld lag een eindje van de stad vandaan waardoor de taxi rit om 9 uur sochtends richting de stad ook wel direct even een pijnlijk bedrag was vergeleken met de rest van de taxiritten die we hebben gehad. Vergeleken alles wat we tot nu hebben gedaan overigens.

Dag 1 in Seoul bestond vooral uit uitzoeken wat we in godsnaam in deze stad moesten gaan doen. Sochtends hebben we direct besloten dat we een tour wilde doen richting DMZ, de demilitarized zone tussen Zuid Korea en Noord Korea, het strengst bewaakte stuk uit het land. Daarna zijn we richting de vismarkt gegaan, waar we een enorm gebouw aantroffen met voornamelijk nog levende vis, dat was ook nieuw. Na een tijdje rondgelopen te hebben en te hebben gekeken naar al het bijzondere wat er op deze markt gebeurde konden we het niet laten om een mooi stukje zalm te kopen. We hadden het al een beetje begrepen, maar toch keken we best wel op toen de verkoper ons stuk vis aan een vrouwtje gaf en die gebaarde ons om mee te komen. Na een paar kleine straatje naast het pand kwamen we in haar restaurant terecht, waar ze ons vroeg of het we het op debarbecue wilde hebben of alssashimi. We kozen voor de barbecue (waar we misschien wel een beetje spijt van hadden) kwam de zalm toch wel heel perfect terug en hebben we heerlijk avondeten gehad.

In Seoul staat een enorme uitkijktoren, de N Seoul Tower, die vanaf de honderden meters hoge heuvel nogals 256 meter de lucht in gaat. Dit was dus we een must do in Seoul. Helaas was het weer niet heel lief voor ons, was het nogal bewolkt en zijn de foto's niet mooi uitgepakt, maar de ervaring om de enorme stad van zo hoog te bekijken was toch wel erg uniek!! Wat ook een erg indrukwekkend moment in Seoul was, was de wisseling van de wacht bij het Koninklijk paleis. Een half uur durende seremonie waar de wachters voor de ingang van de poort (dat inmiddels gewoon een touristische trekplijster is geworden) omwisselden. Als het vroeger echt op deze manier is gegaan, kan ik niks anders dan respect hebben voor zulke tradities.

Maar zoals enkele misschien al op facebook hebben gezien, was het meest bijzondere dat ik in Seoul gedaan heb wel een bezoek brengen aan de grens met Noord Vietnam. Wat een bizarre ervaring. De busreis richting de grens duurde ongeveer een uur, waarna er 4 militairen onze bus inkwamen en 1 daarvan begon onze paspoorten te controleren en te kijken of we geregistreerd stonden als bezoekers voor die tour. Daarna reden we door naar het centrale punt, waar we van bus zouden wisselen en in een militaire bus zouden stappen. Op dat punt werden onze paspoorten nogmaals gecontroleerd en konden we in de volgende bus stappen. De bus werd begeleid door een militair voertuig voor de bus en twee militairen in de bus. Eenmaal uitgestapt moesten we een lange rij maken en achter elkaar richting de grens lopen. Er mocht niet gewezen worden, uit de lijn gestapt worden of foto's gemaakt worden zonder dat de tourguide dat aangaf. Na een kleine wandeling arriveerde we bij de grens dat bestond uit Zuid Koreaanse soldaten aan de ene kant van een stenen verhoging, en Noord Koreaanse aan de andere kant, dat was dan ook de grens. Midden op de grens staan enkele blauwe gebouwtjes, waar bijvoorbeeld besprekingen worden gehouden. Een van de huisjes mochten wij binnen en jawel, ik heb maarlieft 5 minuten doorgebracht in Noord Korea, zonder visum!! Eenmaal terug bij de bus ging de tour verder en reden we langs een aantal speciale plekken, een daarvan was de "bridge of no return". Toen in 1953 de oorlog afgelopen was, konden gevangen terug naar het andere land. De gevangenen mochten echter zelf kiezen of ze van zuid naar noord zouden willen (of andersom) of liever in zuid wilden blijven (of andersom). Zoals de naam al zegt, zodra je voor een van de twee zijde gekozen had, was er geen terugkeer meer mogelijk.

Al met al een dag die een heleboel beschrijvingen kan krijgen. Bijzonder, indrukwekkend, angstaanjagend maar vooral heel erg bizar. Dat een dergelijke situatie mogelijk is, is toch wel erg bijzonder.

Savonds hadden we direct het vliegtuig richting Jeju Island, het grootste eiland van Zuid Korea. Dit vulkanische eiland bestaat uit (vrij logisch) een aantal vulkanen en prachtige stranden en watervallen. Vandaag hebben we een lave cave bezocht, een 7 kilometer lange grot die ontstaan is doordat de lava door de aarde een weg moest vinden. Een prachtig stukje natuur dat je weer doet beseffen hoe klein je bent in deze wereld. Dat heb ik nu toch al een behoorlijk aantal keren gevoeld moet ik zeggen.

Morgen ochtend ga ik nog voor zonderopgang een vulkaan beklimmen die inmiddels niet meer actief, sterker nog, het heeft de vorm van een soort kom omdat het 5000 jaar geleden, toen het nog onderwater lag, ontploft is.

Foto's komen eraan! Tot snel maar weer!

Kus